Workshop: ons brein tijdens intervisie en supervisie
Inhoud van de workshop
Intervisie en supervisie kennen twee belangrijke pijlers: leren en verbinden. De makers van deze workshop vroegen zich af wat leren eigenlijk is en welke plaats verbinding daarin heeft. Wij zijn gestart bij het begin: Hoe leert ons brein? De literatuur en de eigen ervaring brachten ons op de weg waarlangs het leren zich ontwikkelt. Dit levert herkenning op en tegelijkertijd een nieuwe fundering voor intervisie en supervisie. Hiermee kan het leren van het brein concreet gekoppeld worden aan de invulling van intervisie en supervisie. Wij willen onze ervaring en kennis rondom dit onderwerp graag met je delen.
Welke onderwerpen komen aan bod tijdens de workshop?
We zijn begonnen met de vraag hoe ons brein leert. Gewoon neurologisch gezien. Wij vonden het erg interessant. Wist je dat het brein een grote voorspellingsmachine is, ingesteld op 1 vraag: Welk gevaar dreigt er? Welke veiligheid kan er verwacht worden? Alleen hier al is er een link met intervisie en supervisie: veiligheid creëren om überhaupt te kunnen leren.
Dit bracht ons tot de volgende vraag: Welke bijdrage leveren ons gedachten, emoties en gevoelens aan onze veiligheid. In de workshop laten we zien dat gedachten, emoties en gevoelens vastliggen in ons brein. Een 'harde schijf' waar we bij elke gebeurtenis onze eerdere ervaringen raadplegen. Hier zit weer zo’n link met intervisie en supervisie: weten hoe je denkt, welke patronen zich herhalen, het automatisch handelen wordt hier zichtbaar. Je kan het automatisch handelen op verschillende manieren bespreken met intervisanten.
We maken een volgende sprong in onze workshop door naast het automatisch handelen ook te kijken naar de de verstoring van het automatisch handelen’. Dit wordt wel eens 'schuring' genoemd. Maar weet je ook wat schuring te maken heeft met de werking van ons brein? Wat ons betreft begint hier het leren.
Ook hier weer de directe vertaling naar intervisie/supervisie: het zoeken naar de schuring, de nieuwsgierigheid om echt leren op gang te brengen. We bespreken hoe dit leren nauw verbonden is met drie pijlers: competentie, autonomie en de relatie. Zo herkenbaar binnen intervisie en supervisie om deze drie pijlers vorm te geven.
We halen de cyclus van Korthagen erbij. De meeste begeleiders kennen deze cyclus wel. Maar heb je wel eens nagedacht dat deze cyclus heel goed past bij het voorspellingsmechanisme van onze hersenen. We voegen zelf een nieuw element toe aan de cyclus van Korthagen, nl dat het oefenen van nieuw gedrag over moet gaan in automatisch handelen.
Aan het einde van de presentatie sluiten we af met een korte samenvatting en oefening van een bijzondere vorm van leren: de Thema Gecentreerde Interactie (TGI). We introduceren hier een onderwerp voor een volgende LVSC bijeenkomst waar vooral Rob Bakker erg veel kennis over heeft.
Het eerste deel van de workshop eindigt met een stromingsschema gemaakt van bovenstaande kernwoorden. Zo wordt het een duidelijk en makkelijker te onthouden verhaal.
In de tweede deel gaan we over tot discussie, vragen stellen. We gebruiken hier de TGI methode voor om het gesprek op gang te brengen en het eigen leren te verwoorden.
Deelnemers aan deze workshop zullen een aantal begrippen zeker al kennen. Nieuw is dat de begrippen in de context worden gezet van het lerende brein. Aan het einde van deze workshop heb je meer inzicht over het lerende brein en hoe je daar gebruik van kan maken tijdens je begeleidingsactiviteiten.
Helderheid gekregen over onze workshop, interesse gewekt? Schrijf je snel in voor de herhaling van de workshop.
Tot ziens
Rob en Johan