Intervisiecoach of een intervisiebegeleider?

Een intervisiecoach of een intervisiebegeleider? Ik kwam deze vraag onlangs tegen toen ik een boek zat te lezen over intervisiecoaching (Doorn en Lingsma, 2013). En dan komt bij mij de vraag naar boven wat ben ik: Een coach of een begeleider of misschien wel allebei? Ik ben gelijk op zoek gegaan naar meer tekst over dit onderwerp. Er is niet zoveel te vinden op internet en in de literatuur. Maar ik heb wel het een en ander gevonden. Ik wil het graag voor je op een rijtje zetten en afsluiten of ik nu een coach of begeleider of allebei ben.

Een intervisiecoach kenmerkt zich door de volgende punten:

• Na een beperkt aantal bijeenkomsten stapt hij definitief uit de intervisiegroep. De groep gaat zonder hem verder.
• In een aantal beperkte bijeenkomsten heeft hij de groep gecoacht hoe zij zelf kunnen leren van werksituaties. Dit is in de lijn hoe intervisie ooit bedoeld is: een zelfstandig lerende groep.
• De groep leert zichzelf hoe zij kunnen leren van situaties.
• De intervisiecoach neemt niet deel aan gesprekken over de inhoud van de casus. Hij richt zich op het functioneren van de groep, op welke manier praten de groepsleden met elkaar, welke patronen spelen er in de groep, kan er gewerkt worden volgens een bepaalde structuur?
•  Hij kijkt naar de communicatievaardigheden van de groep: kan er feedback gegeven en ontvangen worden, kan er met een open houding actief geluisterd worden, is er aandacht voor het inhouds- en betrekkingsniveau?
•  Een intervisiecoach heeft niet de rol van facilitator/gespreksleider. Deze rol wordt ingenomen door 1 van de groepsleden. De intervisiecoach begeleidt deze facilitator in de uitvoering van zijn taken. 
• De intervisiecoach wordt eerder ingezet bij groepen die meer ervaring hebben met communicatie vaardigheden en waarvan verwacht mag worden dat zij in korte tijd de intervisie skills kunnen toepassen.
• De intervisiecoach heeft een master opleiding begeleidingskunde gevolgd en komt van buiten de organisatie.

Een intervisiebegeleider kenmerkt zich door:

• De begeleider neemt de rol van facilitator tijdelijk waar. Hiermee krijgt hij ook een meer sturende rol naar de groep door de agenda te bewaken en het gesprek te begeleiden.
• Hij leert de groepsleden hoe een casus kan worden voorbereid en ingebracht kan worden tijdens de intervisiebijeenkomst.
• Hij is nadrukkelijker aanwezig bij de start van de intervisie, zodat alle deelnemers weten wat ze van elkaar kunnen verwachten.
• Hij zorgt voor het aanreiken en begeleiden van verschillende methoden die nieuwe inzichten en nieuwe acties voortbrengen.
• De intervisiebegeleider draagt er zorg voor dat de deelnemers persoonlijke ervaringen inbrengen. Voorkomen moet worden dat de deelnemers een adviserende rol innemen naar de casusinbrenger.
• Hij leert de groep feedback geven en ontvangen, confronteren, omgaan met emoties en een casus methodisch aan te pakken.
  
• De intervisiebegeleider wordt eerder ingezet bij een groep professionals die al lange tijd geen deskundigheidsbevordering hebben gehad en hun professionele vaardigheden te weinig op niveau hebben gehouden. Het vraagt van de begeleider een langduriger contact met de deelnemers.
• De intervisiebegeleider kan ook iemand zijn uit de organisatie, met veel werkervaring.

Ben ik een intervisiebegeleider of intervisiecoach?

Het grappige is dat ik beide rollen herken bij mijn verschillende intervisiegroepen in verschillende organisaties. Onbewust zet ik deze twee rollen in. Bij het afsluiten van een volgend intervisiecontract wil ik met de opdrachtgever bespreken welke rol het meest effectief is voor een team.

Mijn vraag aan jou

Ik kan jou coachen om een goede intervisiebegeleider te worden. Overleg eens met je manager of hij/zij interesse heeft om jou op te laten leiden tot intervisiebegeleider. Na deze coaching ben jij in staat om een groep/team in je organisatie intervisie te geven. Dus meld je aan voor een afstemmingssessie. Je kan me mailen of appen.